ვერა:
-კოკიტელა, შენი სატრფო ვნახე. ცხოვრებაში უკეთესია. როგორც კი ვნახე, ვიცანი და ძალიან მომეწონა.
კოკა:
-სხვა შემთხვევაში შეგეკითხებოდი, სად, როგორ, როდის და ალბათ, უფრო მეტსაც, მაგრამ ჯერ კიდევ თბილისში ყოფნისას დავუსვი მასთან ურთიერთობას წერტილი.
ვერა:
-ეს რომ მცოდნოდა, არაფერს გეტყოდი. რკინიგზელთა კულტურის სახლთან ვნახე. საცეკვაო ფორმაში.
martedì 28 aprile 2009
ლიგია ილოცება და კითხულობს :)
გაიხარე, ჩემო კარგო. ისეთი ნათელი შემოსულიყოს შენს გულში, რომ სულ მარადმწვანე ხეებს და ჯეჯილს ეხაროთ და არასდროს დამჭკნარ-წაქცეულიყვნენ. ჰა, კიდევ ვარ 150 სკამიდან ნახტომში? :) ტკბილი ძილი შენც და დავიძინეეეე
გაჭიანურებული საიტალიო მგზავრობის შემდეგ
დილამშვიდობისელა, კოკიტელა. უხ, რამდენი ვინერვიულეთელა გუშინელა. შენი ოთახი არ დაგვილაგებიელა, დედა გელოდებოდაელა. მადლობელა ღმერთსელა, რომ მშვიდობით ჩახვედიელა.
ხატულა, Let's Study Margaliuri :)
კოკაია, ჩაო! მუჭო რექ? მუს ორთუქ ჭუმე? ფრანგული გვაქვს 10:30-ზე. მოულ?
Iscriviti a:
Post (Atom)