ლიგია ილოცება და კითხულობს :)

გაიხარე, ჩემო კარგო. ისეთი ნათელი შემოსულიყოს შენს გულში, რომ სულ მარადმწვანე ხეებს და ჯეჯილს ეხაროთ და არასდროს დამჭკნარ-წაქცეულიყვნენ. ჰა, კიდევ ვარ 150 სკამიდან ნახტომში? :) ტკბილი ძილი შენც და დავიძინეეეე